Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

реша́ющий

1. прич. які́ (што) раша́е; які́ (што) выраша́е; які́ (што) канча́е; см. реша́ть 1—3;

2. прил. раша́ючы; выраша́льны;

реша́ющая побе́да раша́ючая перамо́га;

реша́ющий го́лос раша́ючы го́лас;

реше́ние ср.

1. (действие) рашэ́нне, -ння ср.; вырашэ́нне, -ння ср.; см. реша́ть 1, 2;

2. (ответ к задаче) рашэ́нне, -ння ср.;

3. (постановление) рашэ́нне, -ння ср.; пастано́ва, -вы ж.;

суде́бное реше́ние пастано́ва (рашэ́нне) суда́;

по реше́нию о́бщего собра́ния па пастано́ве (рашэ́нні) агу́льнага схо́ду;

приня́ть, вы́нести реше́ние прыня́ць (вы́несці) рашэ́нне, прыня́ць пастано́ву;

4. (заключение, вывод) высно́ва, -вы ж.;

прийти́ к реше́нию прыйсці́ да высно́вы;

реше́тина спец. кра́ціна, -ны ж.

реше́тить несов.

1. спец. ла́ціць;

2. (изрешечивать) разг. дзіра́віць, здзіра́ўліваць; зрашэ́чваць.

реше́тникI м. (материал для обрешётки крыш) собир., спец. ла́ты, род. лат, ед. ла́та, -ты ж.

реше́тникII (человек, изготовляющий решёта) рашо́тнік, -ка м.

решето́ рэ́шата, -та ср., мн. рашо́ты, род. рашо́т;

носи́ть во́ду решето́м погов. насі́ць ваду́ ў рэ́шаце (рэ́шатам);

голова́ как решето́ галава́ як рэ́шата;

чудеса́ в решете́ цу́ды ў рэ́шаце.

решённый

1. (о математической задаче) рэ́шаны;

2. (о вопросе) вы́рашаны;

де́ло решённое спра́ва вы́рашаная;

3. ко́нчаны, ско́нчаны; см. реши́ть 1—3.

решётка ж.

1. кра́ты, -таў ед. нет; (ограда) агаро́джа, -джы ж.;

2. (у монеты) разг. рэ́шка, -кі ж.;

3. техн. рашо́тка, -кі ж.;

сиде́ть за решёткой сядзе́ць за кра́тамі.

решётный

1. рашо́тны;

2. (о муке) падсява́ны, се́яны.