решето́ рэ́шата, -та ср., мн. рашо́ты, род. рашо́т;

◊

носи́ть во́ду решето́м погов. насі́ць ваду́ ў рэ́шаце (рэ́шатам);

голова́ как решето́ галава́ як рэ́шата;

чудеса́ в решете́ цу́ды ў рэ́шаце.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)