тре́пет м.
1. трапята́нне, -ння ср.; дрыжа́нне, -ння ср.; матля́нне, -ння ср.; мільга́нне, -ння ср., мігце́нне, -ння ср., трымце́нне, -ння ср.; заміра́нне, -ння ср.; біццё, -цця́ ср.; см. трепета́ть;
2. (страх) страх, род. стра́ху м.; (ужас) жах, род. жа́ху м.;
наводи́ть тре́пет на кого́-л. наганя́ць страх (жах) на каго́-не́будзь;
3. (волнение) хвалява́нне, -ння ср.;
ждём ва́ших гастро́лей с нетерпе́нием и тре́петом чака́ем ва́шых гастро́ляў з нецярпе́ннем і хвалява́ннем;
трепета́ть несов.
1. (колебаться, дрожать) трапята́цца; дрыжа́ць; матля́цца; (чем) трапята́ць; (о свете, огне и т. п.) мільга́ць, мігце́ць, трымце́ць;
2. перен. (быть охваченным внутренней дрожью, волнением от какого-л. сильного чувства) дрыжа́ць, калаці́цца, млець, заміра́ць, трымце́ць; (о сердце) бі́цца, калаці́цца, заміра́ць;
трепета́ть от стра́ха дрыжа́ць (калаці́цца) ад стра́ху;
трепета́ть от восто́рга млець ад захапле́ння;
се́рдце трепе́щет от ра́дости сэ́рца б’е́цца (кало́ціцца, заміра́е) ад ра́дасці.
тре́петно нареч.
1. трапятлі́ва; дрыгатлі́ва; мігатлі́ва;
2. (взволнованно) усхвалява́на, з хвалява́ннем;
3. (робко) баязлі́ва;
тре́петный
1. (колеблющийся, бьющийся, трепыхающийся) трапятлі́вы, трапяткі́; (дрожащий) дрыгатлі́вы; (мерцающий) мігатлі́вы;
2. (взволнованный) усхвалява́ны;
3. (боязливый) баязлі́вы;
трепе́щущий
1. прич. які́ (што) трапе́чацца, які́ (што) трапе́ча; які́ (што) дрыжы́ць, які́ (што) трымці́ць; які́ (што) кало́ціцца; які́ (што) заміра́е; см. трепета́ть;
2. прил.; см. тре́петный.
трепотня́ ж., груб., прост. пляву́зганне, -ння ср.; балбатня́, -ні́ ж.
трепыха́ние
1. трапята́нне, -ння ср.;
2. трапята́нне, -ння ср.;
3. дрыжа́нне, -ння ср.; матля́нне, -ння ср.; калыха́нне, -ння ср.;
4. мільга́нне, -ння ср., трымце́нне, -ння ср.; см. трепыха́ть, трепыха́ться;
трепыха́ть несов., разг.
1. (чем) трапята́ць;
трепыха́ть кры́льями трапята́ць кры́ламі;
2. см. трепыха́ться;