ребро́ ср.
1. анат. рабро́, -ра́ ср., разг. рабры́на, -ны ж.;
2. мат. рабро́, -ра́ ср.;
3. (ящика, бруса, доски и т. п.) кант, род. ка́нта м., руб, род. ру́ба м.;
◊
поста́вить вопро́с ребро́м паста́віць пыта́нне ру́бам;
пересчита́ть рёбра пералічы́ць рэ́бры.
ре́бус прям., перен. рэ́бус, -са м.;
ребя́таI (мн., от ребёнок) дзе́ці, род. дзяце́й, ед. дзіця́, род. дзіця́ці ср.;
у него тро́е ребя́т у яго́ тро́е дзяце́й.
ребя́таII (только мн.) разг. (парни) хло́пцы, -цаў; (девушки) дзяўча́ты, -ча́т; (молодёжь обоего пола) хло́пцы і дзяўча́ты.
ребяти́шки разг. дзе́ці, род. дзяце́й, ед. дзіця́, род. дзіця́ці ср.; уменьш.-ласк. дзе́ткі, -так; см. ребя́таI.
ребя́ткиI мн., разг., уменьш.-ласк. дзе́ткі, -так; см. ребя́таI.
ребя́ткиII мн., разг., (парни) хло́пчыкі, -каў; (девушки) дзяўча́ткі, -так; (молодёжь обоего пола) хло́пчыкі і дзяўча́ткі; см. ребя́таII.