ребя́та​I (мн., от ребёнок) дзе́ці, род. дзяце́й, ед. дзіця́, род. дзіця́ці ср.;

у него тро́е ребя́т у яго́ тро́е дзяце́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)