развью́ченный разую́чаны;
Verbum
анлайнавы слоўнікразвью́чивание разую́чванне, -ння 
развью́чивать 
развью́чиваться 
развью́чить 
развью́читься разую́чыцца.
развя́занный развя́заны, 
развяза́ть 
◊
развяза́ть войну́ развяза́ць вайну́;
развяза́ть ру́ки (кому) развяза́ць ру́кі (каму);
развяза́ть язы́к развяза́ць язы́к;
развяза́ться
1. (открепиться) развяза́цца;
2. 
е́ле развяза́лся я с ним ледзь я адчапі́ўся (адвяза́ўся) ад яго́;
развяза́ться с забо́тами пазба́віцца ад кло́патаў;
3. 
развя́зкаI (окончание) развя́зка, -кі 
развя́зка рома́на 
счастли́вая развя́зка шчаслі́вая развя́зка.