Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сцепле́ние

1. (действие) счапле́нне, -ння ср.; неоконч. счэ́пліванне, -ння ср.; сашчэ́пліванне, -ння ср.;

2. (состояние) счапле́нне, -ння ср.;

сцепле́ние моле́кул счапле́нне мале́кул;

сце́пленный

1. счэ́плены, мног. пасчапля́ны, пасчэ́пліваны;

2. сашчэ́плены, мног. пасашчапля́ны, пасашчэ́пліваны;

3. сці́снуты, сця́ты; см. сцепи́ть;

сцепля́ть несов.

1. (цеплять одно за другое) счапля́ць, счэ́пліваць;

2. (соединять сплетая) сашчапля́ць, сашчэ́пліваць;

3. (сжимать) разг. сціска́ць, сціна́ць; см. сцепи́ть;

сцепля́ться

1. (цепляться одно за другое) счапля́цца, счэ́плівацца;

2. (соединяться сплетаясь) сашчапля́цца, сашчэ́плівацца;

3. (сжиматься) разг. сціска́цца, сціна́цца;

4. (схватываться в драке, вступать в ожесточённый спор) разг. счапля́цца, счэ́плівацца, сашчапля́цца, сашчэ́плівацца, схо́плівацца, схва́твацца, сплята́цца; см. сцепи́ться;

5. страд. счапля́цца, счэ́плівацца; сашчапля́цца, сашчэ́плівацца; сціска́цца, сціна́цца; см. сцепля́ть;

сцепно́й техн. счэ́пны;

сце́пщик ж.-д. счэ́пшчык, -ка м.;

сце́пщица счэ́пшчыца, -цы ж.