Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ду́рно

1. нареч. (плохо) дрэ́нна, пага́на, ке́пска, бла́га;

ду́рно па́хнет дрэ́нна (пага́на, ке́пска, бла́га) па́хне;

2. безл., в знач. сказ. мло́сна, нядо́бра;

ему́ сде́лалось ду́рно яму́ ста́ла мло́сна (нядо́бра);

дурно́й

1. дрэ́нны, пага́ны, ке́пскі, благі́;

ду́рной вкус дрэ́нны густ;

2. (некрасивый) непрыго́жы; бры́дкі;

3. (глупый) прост. дурны́;

ду́рной глаз пага́нае во́ка;

дурнота́ (тошнота) разг. млосць, род. мло́сці ж.; мло́снасць, -ці ж.;

я (он) почу́вствовал дурноту́ мне (яму́) ста́ла мло́сна (нядо́бра, дрэ́нна).

дурну́шка разг. непрыго́жая, -жай ж.

ду́рость разг. ду́расць, -ці ж.;

ду́рочка дурні́чка, -кі ж., дурне́нькая, -кай ж.

ду́рра ж. и ду́рро бот. ду́рра, -ра ср.

дуршла́г спец. друшля́к, -ка́ м.

дуры́нда м. и ж., прост. ду́рань, -рня м., дурні́ла, -лы м., дурні́ца, -цы ж.

дурь ж., разг. дур, род. ду́ру м., ду́расць, -ці ж.