Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дове́рчивость даве́рлівасць, -ці ж.;

дове́рчивый даве́рлівы.

доверша́ть несов. давярша́ць; завярша́ць;

доверша́ться возвр., страд. давярша́цца; завярша́цца;

доверше́ние давяршэ́нне, -ння ср.; завяршэ́нне, -ння ср.;

в доверше́ние всего́ у дада́так да ўсяго́;

довершённый даве́ршаны; заве́ршаны; см. доверши́ть;

доверши́ть сов. давяршы́ць; завяршы́ць;

доверши́ться давяршы́цца; завяршы́цца.

доверя́ть несов.

1. давяра́ць;

2. (поручать) даруча́ць;

доверя́ться

1. давяра́цца;

2. страд. давяра́цца; даруча́цца; см. доверя́ть.