Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дверно́й дзвярны́;

две́рца ж. дзве́рцы, -цаў ед. нет.

дверь ж. дзве́ры, род. дзвярэ́й ед. нет;

откры́ть дверь (куда) адчыні́ць дзве́ры (куды);

показа́ть (указа́ть) на дверь (кому) паказа́ць на дзве́ры (кому);

день откры́тых двере́й дзень адчы́неных дзвярэ́й;

ломи́ться в откры́тую дверь лама́цца ў адчы́неныя дзве́ры.

две́сти дзве́сце, род. двухсо́т.

дви́гание ру́ханне, -ння ср., со́ўганне, -ння ср., со́ванне, -ння ср.

дви́гатель в разн. знач. рухаві́к, -ка́ м.;

дви́гательный ру́хальны;

дви́гательные не́рвы анат. ру́хальныя не́рвы.

дви́гать несов.

1. (перемещать) су́нуць, со́ваць, со́ўгаць; (тащить) цягну́ць; (толкать) штурха́ць, пхаць;

дви́гать столы́ со́ваць сталы́;

2. (приводить в движение) ру́хаць;

пружи́на дви́жет механи́зм часо́в спружы́на ру́хае механі́зм гадзі́нніка;

3. (шевелить) варушы́ць, кра́таць;

дви́гать па́льцами варушы́ць (кра́таць) па́льцамі;

4. (заставлять идти вперёд, направлять) ру́хаць;

дви́гать войска́ на неприя́теля ру́хаць во́йскі на во́рага;

5. перен. ру́хаць;

дви́гать нау́ку ру́хаць наву́ку;

6. перен. (побуждать) кірава́ць (кім, чым), накіро́ўваць (каго, што);

им дви́жет чу́вство сострада́ния ім кіру́е (яго́ накіро́ўвае) пачуццё спага́ды;

дви́гаться

1. ру́хацца; (идти) ісці́;

2. (шевелиться) варушы́цца, кра́тацца;

3. (по службе) прасо́ўвацца;

4. страд. су́нуцца, со́вацца, со́ўгацца; ру́хацца; варушы́цца, кра́тацца; см. дви́гать 1, 2, 3, 5.

движе́нец м., разг. рабо́тнік слу́жбы ру́ху.