распа́хиваниеI во́рыва, -ва ср., узво́рванне, -ння ср., узо́рванне, -ння ср., разво́рванне, -ння ср.; см. распа́хиватьI.
распа́хиваниеII
1. расчыня́нне, -ння ср.;
2. расхіна́нне, -ння ср.; см. распа́хиватьII.
распа́хиватьI несов. (землю) ара́ць, узво́рваць, узо́рваць, разво́рваць;
распа́хивать целину́ ара́ць (узво́рваць, узо́рваць) цаліну́.
распа́хиватьII несов.
1. (окна, двери) расчыня́ць;
2. (одежду) расхіна́ць.
распа́хиватьсяI несов., страд. (о земле) ара́цца, узво́рвацца, узо́рвацца, разво́рвацца; см. распа́хиватьI.
распа́хиватьсяII несов.
1. (об окнах, о дверях) расчыня́цца;
2. (об одежде) расхіна́цца;
3. страд. расчыня́цца; расхіна́цца; см. распа́хиватьII.
распа́хнутый
1. расчы́нены, мног. парасчыня́ны;
2. расхіну́ты, мног. парасхіна́ны; см. распахну́ть;
распахну́ть сов.
1. (окно, дверь) расчыні́ць, мног. парасчыня́ць;
2. (одежду) расхіну́ць, мног. парасхіна́ць;
распахну́ться
1. (широко раствориться) расчыні́цца, мног. парасчыня́цца;
2. (об одежде) расхіну́цца, мног. парасхіна́цца.