Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расцара́пывать несов. раздзіра́ць; дра́паць;

расцара́пываться

1. (царапнув, царапая, раниться) дра́цца, дзе́рціся, разг. дра́пацца;

2. (царапать друг друга) дра́цца, дзе́рціся, разг. дра́пацца;

3. страд. раздзіра́цца; дра́пацца; см. расцара́пывать.

расцвести́ сов.

1. прям., перен. расцвісці́, мног. парасцвіта́ць;

ро́зы расцвели́ ру́жы расцвілі́;

де́вушка расцвела́ дзяўчы́на расцвіла́;

лицо́ расцвело́ улы́бкой твар расцві́ў усме́шкай;

2. (прийти в состояние подъёма) перен. расквітне́ць;

расцвела́ культу́ра расквітне́ла культу́ра.

расцве́т м.

1. (цветение) расцвіта́нне, -ння ср.;

2. перен. (подъём) ро́сквіт, -ту м.;

в расцве́те сил у ро́сквіце сіл;

расцвета́ние ср. расцвіта́нне, -ння ср., ро́сквіт, -ту м.;

расцвета́ть несов.

1. расцвіта́ць;

2. перен. (приходить в состояние подъёма) квітне́ць; см. расцвести́.

расцвети́ть сов., разг.

1. (раскрасить) размалява́ць, расфарбава́ць;

2. (украсить) раскве́ціць;

расцвети́ться раскве́ціцца.

расцве́тка ж., разг.

1. (действие) размалёўка, -кі ж., расфарбо́ўка, -кі ж.; неоконч. размалёўванне, -ння ср., расфарбо́ўванне, -ння ср.; раскве́чванне, -ння ср.;

2. (сочетание цветов) расфарбо́ўка, -кі ж.;

расцве́тчик размалёўшчык, -ка м., расфарбо́ўшчык, -ка м.;