Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

заты́катьI сов. (начать тыкать I) разг. заты́каць, зато́ркаць, пача́ць ты́каць.

заты́катьII сов., прост. (начать тыкать II) пача́ць ты́каць.

затыка́ть несов.

1. затыка́ць;

2. перен., прост. затыка́ць;

затыка́ть рот (го́рло, гло́тку) (кому) затыка́ць рот (го́рла, гло́тку) (кому);

затыка́ться возвр., страд. затыка́цца.

заты́лок м. паты́ліца, -цы ж.;

станови́ться в заты́лок станаві́цца адзі́н за другі́м (за адны́м);

заты́лочный паты́лічны;

заты́льник (у пулемёта) воен. заты́льнік, -ка м.

заты́чка разг., прям., перен. за́тычка, -кі ж.

затю́канный зацю́каны;

затю́кать сов., прост.

1. (топором и т. п.) зацю́каць, пача́ць цю́каць;

2. (убить ударами) забі́ць, зацю́каць.