затыка́ть несов.

1. затыка́ць;

2. перен., прост. затыка́ць;

затыка́ть рот (го́рло, гло́тку) (кому) затыка́ць рот (го́рла, гло́тку) (кому);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)