затыка́ть
1. затыка́ць;
2.
◊
затыка́ть рот (го́рло, гло́тку) (кому) затыка́ць рот (го́рла, гло́тку) (кому);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
затыка́ть
1. затыка́ць;
2.
◊
затыка́ть рот (го́рло, гло́тку) (кому) затыка́ць рот (го́рла, гло́тку) (кому);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)