Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расты́канный

1. расты́каны, мног. парастыка́ны;

2. пазапіха́ны, пазасо́ўваны, параспіха́ны, парассо́ўваны; см. расты́катьI;

расты́кать сов., прост.

1. (воткнуть в нескольких местах) расты́каць, мног. парастыка́ць;

расты́кать ве́шки расты́каць (парастыка́ць) ты́чкі;

2. (рассовать по разным местам) пазапіха́ць, пазасо́ўваць, параспіха́ць, парассо́ўваць;

расты́кать ве́щи по угла́м пазапіха́ць (пазасо́ўваць, параспіха́ць, парассо́ўваць) рэ́чы па кутка́х;

растыка́ть несов., прост.

1. (втыкать в нескольких местах) растыка́ць;

2. (рассовывать по разным местам) запіха́ць, засо́ўваць, распіха́ць, рассо́ўваць; см. расты́катьI.

растюко́ванный расцюкава́ны, распакава́ны;

растюкова́ть сов., спец. расцюкава́ць, распакава́ць;

растюко́вка ж. (действие) расцюко́ўка, -кі ж., расцюко́ўванне, -ння ср., распако́ўка, -кі ж., распако́ўванне, -ння ср.;

растюко́вывать несов., спец. расцюко́ўваць, распако́ўваць;

растюко́вываться страд. расцюко́ўвацца, распако́ўвацца.

растя́гивание расця́гванне, -ння ср.; рассціла́нне, -ння ср.;

растя́гивать несов., в разн. знач. расця́гваць; (расстилать — ещё) рассціла́ць; см. растяну́ть;