растлева́ние
1. гвалтава́нне, -ння ср.;
2. разбэ́шчванне, -ння ср.; см. растлева́ть;
растлева́ться
1. разбэ́шчвацца;
2. страд. гва́лціцца; разбэ́шчвацца; см. растлева́ть;
растле́ние ср.
1. (действие) гвалтава́нне, -ння ср.; згва́лчанне, -ння ср.;
2. перен. (действие) разбэ́шчванне, -ння ср.;
3. (состояние) разбэ́шчанасць, -ці ж.;
растле́нный прил. разбэ́шчаны, мног. паразбэ́шчваны;
растлённый прич.
1. згва́лчаны;
2. разбэ́шчаны, мног. паразбэ́шчваны; см. растли́ть;
растли́тель
1. гвалтаўні́к, -ка́ м.;
2. перен. разбэ́шчвальнік, -ка м.;
растли́ть сов.
1. (изнасиловать) згва́лціць;
2. перен. разбэ́сціць, мног. паразбэ́шчваць;
растли́ться (развратиться) разбэ́сціцца, мног. паразбэ́шчвацца.
расто́лканный
1. разапха́ны, параспіха́ны, расштурха́ны;
2. раскату́рханы; см. растолка́ть;