Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

развле́чь сов.

1. заба́віць, мног. пазабаўля́ць, развесялі́ць; паце́шыць;

2. (отвлечь) заня́ць;

развле́чь прогу́лкой заня́ць прагу́лкай;

развле́чься

1. (повеселиться) пазабаўля́цца, павесялі́цца;

2. (отвлечься от чего-л.) разве́яцца.

разво́дI в разн. знач. разво́д, -ду м.;

получи́ть разво́д атрыма́ць разво́д;

разво́д карау́лов воен. разво́д караву́лаў;

разво́д мо́ста́ разво́д мо́ста.

разво́дII (размножение чего-л.) разво́д, -ду м.; заво́д, -ду м.;

оста́вить свинью́ на разво́д пакі́нуць свінню́ на разво́д (заво́д).

разводи́тьI несов., в разн. знач. разво́дзіць; см. развести́I.

разводи́тьII несов. (растворять) разво́дзіць, разбаўля́ць.

разводи́тьIII несов.

1. (пары) разво́дзіць; (огонь — ещё) расклада́ць, раскла́дваць;

2. (выращивать) разво́дзіць; (животных — ещё) распло́джваць, разгадо́ўваць.

разводи́тьсяI несов. (о супругах) разво́дзіцца.

разводи́тьсяII несов. (растворяться) разво́дзіцца, разбаўля́цца.

разводи́тьсяIII несов., страд.

1. разво́дзіцца; расклада́цца, раскла́двацца;

2. разво́дзіцца; распло́джвацца, разгадо́ўвацца; см. разводи́тьIII.