Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

корчева́ть несов. карчава́ць;

корчева́ться страд. карчава́цца.

корче́мный уст. карчо́мны.

корчёванный карчава́ны.

корчёвка ж. карчава́нне, -ння ср.

ко́рчи мн. курч, род. ку́рчу м.; (конвульсия) канву́льсія, -сіі ж.; (судорога) су́тарга, -гі ж.;

ко́рчить несов.

1. (сводить судорогами) ку́рчыць;

2. (коробить) безл. крыві́ць;

3. (рожу, гримасу) крыві́ць, стро́іць;

4. разг. (представлять из себя) стро́іць, выдава́ць (за каго); (прикидываться) прыкі́двацца (кім);

ко́рчить из себя́ знатока́ стро́іць з сябе́ знатака́ (зна́ўцу) (выдава́ць сябе́ за знатака́, за зна́ўцу), прыкі́двацца знатако́м (зна́ўцам);

ко́рчиться ку́рчыцца.

корчма́ уст. карчма́, -мы́ ж.;

корчма́рка карчма́рка, -кі ж.;