Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

раствори́тьI сов.

1. (окно, дверь) расчыні́ць, мног. парасчыня́ць;

2. (циркуль) растулі́ць.

раствори́тьII сов.;

1. хим. (распустить) раствары́ць, распусці́ць;

2. (разбавить) разве́сці, разба́віць;

раствори́ть вино́ водо́й разве́сці (разба́віць) віно́ вадо́й;

3. (замесить) рашчыні́ць.

раствори́тьсяI сов.

1. (об окне, о двери) расчыні́цца, мног. парасчыня́цца;

2. (о циркуле) растулі́цца.

раствори́тьсяII сов.;

1. хим. (распуститься) раствары́цца, раста́ць, распусці́цца;

са́хар раствори́лся в ча́е цу́кар раствары́ўся (раста́ў) у ча́і;

2. (разбавиться в чём-л.) разве́сціся, разба́віцца;

3. перен. раста́ць, стаць непрыме́тным.

раство́рный раство́рны; см. раство́рII;

раство́рный у́зел стр. раство́рны ву́зел.

растворобето́нный растворабето́нны;

растворобето́нный заво́д растворабето́нны заво́д.

раство́рщик спец. раство́ршчык, -ка м.;

раство́рщица раство́ршчыца, -цы ж.

растворя́емость хим. раствара́льнасць, -ці ж.

растворя́тьI несов.

1. (окно, дверь) расчыня́ць;

2. (циркуль) расту́льваць.