снаряжа́ть несов. падрыхто́ўваць, рыхтава́ць, гатава́ць; (кого-л. в дорогу) збіра́ць; (снабжать чем-л.) забяспе́чваць;
снаряжа́ться
1. разг. падрыхто́ўвацца, рыхтава́цца, гатава́цца; (в дорогу) збіра́цца;
2. страд. падрыхто́ўвацца, рыхтава́цца, гатава́цца; збіра́цца; забяспе́чвацца; см. снаряжа́ть.
снаряже́ние ср.
1. (действие) падрыхто́ўка, -кі ж.; збо́ры, -раў ед. нет; забеспячэ́нне, -ння ср.; неоконч. забяспе́чванне, -ння ср.; см. снаряжа́ть;
2. (о предметах) амуні́цыя, -цыі ж.; рышту́нак, -нку м.; (принадлежности) начы́нне, -ння ср.;
снаряжённый падрыхтава́ны; (в дорогу) сабра́ны; (снабжённый чем-л.) забяспе́чаны.
снасти́ть несов., мор. снасці́ць;
снасти́ться страд. снасці́цца.
снасть снасць, род. сна́сці ж.
снача́ла нареч. спача́тку, спярша́, перш.