дочини́ть 
1. (окончить починку чего-л.) дарамантава́ць, дапра́віць; (одежду) дала́таць, дала́піць;
2. (окончить очинку) давастры́ць.
дочини́ть 
1. (окончить починку чего-л.) дарамантава́ць, дапра́віць; (одежду) дала́таць, дала́піць;
2. (окончить очинку) давастры́ць.
до́чиста 
дочи́стить 
дочи́ститься дачы́сціцца.
дочи́танный дачыта́ны;
дочита́ть 
дочита́ться 
дочи́тывать 
дочи́тываться 
дочища́ть