Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дочини́ть сов.

1. (окончить починку чего-л.) дарамантава́ць, дапра́віць; (одежду) дала́таць, дала́піць;

2. (окончить очинку) давастры́ць.

до́чиста нареч., прям., перен. на́чыста, дачы́ста.

дочи́стить сов. дачы́сціць;

дочи́ститься дачы́сціцца.

дочи́танный дачыта́ны;

дочита́ть сов. дачыта́ць, мног. падачы́тваць;

дочита́ться разг. дачыта́цца;

дочи́тывать несов. дачы́тваць;

дочи́тываться возвр., страд. дачы́твацца.

дочища́ть несов. дачышча́ць;