Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дикта́тор дыкта́тар, -ра м.;

дикта́торский дыкта́тарскі;

дикта́торство дыкта́тарства, -ва ср.;

дикта́торствовать несов. дыкта́тарстваваць.

диктату́ра дыктату́ра, -ры ж.

дикто́ванный прям., перен. дыктава́ны;

диктова́ть несов. дыктава́ць;

диктова́ть свою́ во́лю дыктава́ць сваю́ во́лю;

диктова́ться страд. дыктава́цца;

дикто́вка ж.

1. (действие) дыктава́нне, -ння ср.;

2. (диктант) дыкто́ўка, -кі ж.

ди́ктор ды́ктар, -ра м.;