Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

двои́ть несов., в разн. знач. дваі́ць;

двои́ться

1. дваі́цца;

2. страд. (о пахоте) дваі́цца;

в глаза́х двои́тся у вача́х дваі́цца.

дво́йка в разн. знач. дво́йка, -кі ж.;

двойни́к двайні́к, -ка́ м.;

двойно́й

1. (вдвое больший) двайны́;

двойно́й расхо́д двайны́ расхо́д;

2. (состоящий из двух однородных частей) падво́йны; дубальто́вы;

двойны́е ра́мы падво́йныя (дубальто́выя) ра́мы;

3. (двойственный) дваі́сты.

дво́йня ж. двайня́ты, -ня́т ед. нет.

дво́йственность дваі́стасць, -ці ж.;

дво́йственный

1. в разн. знач. дваі́сты;

2. грам. па́рны;

дво́йственное число́ па́рны лік.

двойча́тка ж., разг. спары́ш, -ша́ м.; (о вилах) двуро́жнік, -ка м.

дворI м.

1. двор, род. двара́ м.; (возле дома — ещё) панадво́рак, -рка м.; (большой) дзядзі́нец, -нца м.;

на дворе́ на двары́;

вход со двора́ увахо́д з двара́;

моне́тный двор мане́тны двор;

постоя́лый двор зае́зны дом;

скотоприго́нный двор жывёлапрыго́нны двор;

пти́чий двор пту́шнік, птушы́ны двор;

2. (отдельное крестьянское хозяйство) двор, род. двара́ м.; ха́та, -ты ж.;

в дере́вне сто дворо́в у вёсцы сто дваро́ў (хат);

быть не ко двору́ быць не да кампа́ніі;

ни кола́ ни двора́ ні кала́ ні двара́.