Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

распу́танный

1. распу́таны;

2. разблы́таны; см. распу́тать;

распу́тать сов.

1. (снять путы) распу́таць;

2. (привести в порядок запутанное) перен. разблы́таць;

распу́таться

1. распу́тацца;

2. перен. разблы́тацца.

распу́тица ж. бездаро́жжа, -жжа ср., бе́здараж, -жы ж.

распу́тник распу́снік, -ка м.;

распу́тница распу́сніца, -цы ж.;

распу́тничать несов. распу́снічаць;

распу́тность распу́снасць, -ці ж.;

распу́тный распу́сны;

распу́тство ср. распу́ста, -ты ж.