Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

одобря́ть несов.

1. (хвалить) адабра́ць, хвалі́ць;

2. (разрешать) адо́брываць, ухваля́ць;

одобря́ться страд.

1. адабра́цца, хвалі́цца;

2. адо́брывацца, ухваля́цца; см. одобря́ть.

одо́граф мор. адо́граф, -фа м.

одолева́ть несов.

1. (побеждать) адо́льваць, перамага́ць, асі́льваць;

2. перен. (завладевать, подчинять себе) адо́льваць, апано́ўваць;

меня одолева́ет сон мяне́ адо́львае сон;

3. перен. (овладевать) разг. адо́льваць, асі́льваць;

4. перен. (мучить, лишать покоя) апано́ўваць; му́чыць, заму́чваць;

ка́шель одолева́ет ка́шаль му́чыць (заму́чвае);

му́хи одолева́ют му́хі апано́ўваюць;

одоле́ние уст. адо́ленне, -ння ср.; неоконч. адо́льванне, -ння ср.; перамага́нне, -ння ср.; см. одоле́ть 1;

одоле́ть сов.

1. (победить) адо́лець, перамагчы́, асі́ліць;

одоле́ть проти́вника адо́лець (перамагчы́, асі́ліць) праці́ўніка;

2. перен. (завладеть, подчинить себе) адо́лець, апанава́ць;

ску́ка одоле́ла нуда́ апанава́ла;

лень одоле́ла ляно́та апанава́ла;

3. перен. (овладеть), разг. адо́лець, асі́ліць;

одоле́ть матема́тику адо́лець (асі́ліць) матэма́тыку;

4. перен. (замучить, лишить покоя) апанава́ць; заму́чыць;

ка́шель одоле́л ка́шаль заму́чыў;

му́хи одоле́ли му́хі апанава́лі.

одолжа́ть несов.

1. (давать в долг) пазыча́ць (каму);

2. (оказывать услуги) уст. услу́жваць (каму), рабі́ць паслу́гу (ла́ску) каму;

одолжа́ться

1. пазыча́ць (у каго);

2. (пользоваться услугами) карыста́цца паслу́гамі (ла́скай);

одолже́ние ср. паслу́га, -гі ж., ла́ска, -кі ж.;

сде́лайте одолже́ние зрабі́це ла́ску.

одо́лженный (данный в долг) пазы́чаны (каму);