Verbum

самовла́стность

1. (неограниченность правления) самаўлада́рнасць, -ці ж., самаўла́днасць, -ці ж.;

2. перен. (произвол) самаўпра́ўнасць, -ці ж.;

самовла́стный

1. самаўлада́рны, самаўла́дны;

самовла́стный прави́тель самаўлада́рны (самаўла́дны) праві́цель;

2. перен. самаўпра́ўны;

самовла́стное распоряже́ние самаўпра́ўнае распараджэ́нне.

самовлюблённость самаўлюбёнасць, -ці ж.;

самовлюблённый самаўлюбёны;

самовлюблённый челове́к самаўлюбёны чалаве́к.

самовнуше́ние самаўнушэ́нне, -ння ср.

самовозбужда́ющийся прил., физ. самаўзбу́дны;

самовозбужде́ние физ., техн. самаўзбуджэ́нне, -ння ср.

самовозвеличе́ние уст. самаўзвелічэ́нне, -ння ср.

самовозвели́чивание самаўзвялі́чванне, -ння ср.

самовозгора́емость спец. самаўзгара́льнасць, -ці ж.; самаўзга́рвальнасць, -ці ж.;

самовозгора́емость то́рфа самаўзгара́льнасць (самаўзга́рвальнасць) то́рфу;