Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

го́нчая ж., сущ., охотн. ганча́к, -ка́ м.

го́нчий охотн. го́нчы.

го́нщик спорт. го́ншчык, -ка м.

гоньба́ ж., прост. го́нка, -кі ж.; (погоня, преследование — ещё) гон, род. го́ну м.

гоня́ть несов., в разн. знач. ганя́ць;

гоня́ться возвр., страд. ганя́цца;

гоня́ться за двумя́ за́йцами ганя́цца за двума́ зайца́мі.

гоп межд. гоп.

гопа́к гапа́к, -ка́ м.

гопля́, см. гоп.

гора́ в разн. знач. гара́, -ры́ ж.;

вдали́ видне́лись горы удалечыні́ відне́ліся го́ры;

сне́жная гора́ сне́жная гара́;

горы книг го́ры кніг;

жить в гора́х жыць у гара́х;

кати́ться по́д гору апуска́цца, занепада́ць;

не за гора́ми не за гара́мі;

пир горо́й банке́т на ўвесь свет;

стоя́ть горой стая́ць гаро́й;

сули́ть золоты́е горы абяца́ць залаты́я го́ры;

как гора́ с плеч як гара́ з плячэ́й;

как на ка́менную гору (наде́яться, опира́ться) як на каме́нную гару́ (спадзява́цца, апіра́цца);

гора́ на душе́ (лежи́т) гара́ на душы́ (ляжы́ць);

горы воро́чать го́ры варо́чаць;

не за гора́ми не за гара́мі;

гора́ родила́ мышь погов. гара́ нарадзі́ла мыш.