Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расплы́ться сов., в разн. знач. расплы́сціся, расплы́цца;

черни́ла расплыли́сь по бума́ге чарні́ла расплыло́ся па папе́ры;

лицо́ расплыло́сь в улы́бке твар расплы́ўся ўсме́шкай;

расплы́ться в ра́зные сто́роны расплы́сціся (расплы́цца) у ро́зныя бакі́.

расплю́снутый разг., расплю́снуть разг., расплю́снуться разг.; см. расплю́щенный, расплю́щить, расплю́щиться.

расплю́щенный

1. расплю́шчаны, распляска́ны;

2. расплю́шчаны, разду́шаны; см. расплю́щить;

расплю́щивание

1. расплю́шчванне, -ння ср., распле́скванне, -ння ср.;

2. расплю́шчванне, -ння ср., разду́шванне, -ння ср.; см. расплю́щивать;

расплю́щивать несов.

1. (делать плоским) расплю́шчваць, распле́скваць;

2. (раздавливать) расплю́шчваць, разду́шваць;

расплю́щиваться

1. (становиться плоским) расплю́шчвацца, распле́сквацца;

2. страд. расплю́шчвацца, распле́сквацца; разду́швацца; см. расплю́щивать;

расплю́щить сов.

1. (сделать плоским) расплю́шчыць, распляска́ць;

2. (раздавить) расплю́шчыць, раздушы́ць;

расплю́щиться (стать плоским) расплю́шчыцца, распляска́цца.

распляса́ться сов., разг. расскака́цца; (растанцеваться) растанцава́цца.

распого́диться сов., безл., разг. распаго́дзіцца, вы́пагадзіцца.