Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расплоди́ть сов.

1. распладзі́ць, разве́сці, разгадава́ць;

расплоди́ть расте́ния (живо́тных) распладзі́ць (разве́сці, разгадава́ць) раслі́ны (жывёлу);

2. перен. распладзі́ць;

расплоди́ть безде́льников распладзі́ць гультаёў;

расплоди́ться прям., перен. распладзі́цца, разве́сціся.

распложа́ть несов.

1. распло́джваць, разво́дзіць, разгадо́ўваць;

2. перен. пладзі́ць, распло́джваць; см. расплоди́ть;

распложа́ться

1. прям., перен. распло́джвацца, разво́дзіцца;

2. страд. распло́джвацца, разво́дзіцца, разгадо́ўвацца; пладзі́цца; см. распложа́ть;

распложённый

1. распло́джаны, разве́дзены, разгадава́ны;

2. распло́джаны; см. расплоди́ть.

расплыва́ться несов., в разн. знач. расплыва́цца; см. расплы́ться;

расплыва́ющийся

1. прич. які́ (што) расплыва́ецца;

2. прил. расплы́вісты.

расплы́вчато нареч. расплы́віста;

расплы́вчатость в разн. знач. расплы́вістасць, -ці ж.;

расплы́вчатый в разн. знач. расплы́вісты;

расплы́вчатые очерта́ния расплы́вістыя абры́сы;

расплы́вчатый отве́т расплы́вісты адка́з.