Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

раскула́чить сов. раскула́чыць.

раскуме́кать сов., прост. раскуме́каць.

раскупа́ть несов. раскупля́ць, раску́пліваць;

раскупа́ться страд. раскупля́цца, раску́плівацца.

раскупи́ть сов. раскупі́ць, мног. параскупля́ць, параску́пліваць.

раску́пленный раску́плены, мног. параскупля́ны, параску́пліваны.

раску́поренный

1. адаткну́ты, мног. паадтыка́ны, адкаркава́ны, мног. паадкарко́ўваны;

2. адаткну́ты, мног. паадтыка́ны, адшпунтава́ны;

3. раскупо́раны; см. раску́порить;

раску́поривание

1. адтыка́нне, -ння ср., адкарко́ўванне, -ння ср.;

2. адтыка́нне, -ння ср., адшпунто́ўванне, -ння ср.;

3. раскупо́рванне, -ння ср.; см. раску́поривать;

раску́поривать несов.

1. (бутылку) адтыка́ць, адкарко́ўваць;

2. (бочку) адтыка́ць, адшпунто́ўваць;

3. в др. знач. раскупо́рваць;

раску́пориваться

1. адтыка́цца, адкарко́ўвацца;

2. адтыка́цца, адшпунто́ўвацца;

3. раскупо́рвацца; см. раску́пориться;

4. страд. адтыка́цца, адкарко́ўвацца; адшпунто́ўвацца; раскупо́рвацца; см. раску́поривать;