Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

оруже́йник збро́йнік, -ка м.;

оруже́йный збро́евы;

оруже́йный заво́д збро́евы заво́д;

оруже́йная мастерска́я збро́евая майстэ́рня;

оруже́йный ма́стер ма́йстар збро́і, збро́евы ма́йстар.

оружено́сец ист. збраяно́сец, -сца м.

ору́жие в разн. знач. збро́я, род. збро́і ж.;

огнестре́льное ору́жие агнястрэ́льная збро́я;

печа́ть — могу́чее ору́жие друк — магу́тная збро́я;

призва́ть к ору́жию заклі́каць да збро́і;

сложи́ть ору́жие скла́сці збро́ю;

бро́сить ору́жие кі́нуць збро́ю;

бряца́ть ору́жием бра́згаць збро́яй.

орфогра́мма лингв. арфагра́ма, -мы ж.

орфографи́ческий арфаграфі́чны;

орфогра́фия арфагра́фія, -фіі ж.

орфоэпи́ческий лингв. арфаэпі́чны;

орфоэ́пия арфаэ́пія, -піі ж.

орхиде́йный архідэ́йны;