Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дипломи́рованный прич., прил. дыпламава́ны;

дипломи́ровать сов. и несов. дыпламава́ць;

дипломи́роваться несов., страд. дыпламава́цца.

дипло́мник дыпло́мнік, -ка м.;

дипло́мница дыпло́мніца, -цы ж.

дипло́мный дыпло́мны.

диплопи́я мед. дыплапі́я, -пі́і ж.

дипо́ль эл. дыпо́ль, -ля м.;

дипо́льный эл., физ. дыпо́льны.

дипсома́ния мед. дыпсама́нія, -ніі ж.