раски́нуть сов.
1. (развести в стороны) раскі́нуць, расста́віць;
раски́нуть ру́ки раскі́нуць (расста́віць) ру́кі;
раски́нуть но́ги расста́віць (раскі́нуць) но́гі;
2. (разостлать) разгарну́ць;
раски́нуть ковёр разгарну́ць дыва́н;
3. (занять широкое пространство) распасце́рці;
4. (о палатке, раскладушке) расста́віць;
5. перен. разгарну́ць;
◊
раски́нуть умо́м паварушы́ць (пакруці́ць) мазга́мі;
раски́нуться
1. (разлечься) разле́гчыся, раскі́нуцца; (развалиться — ещё) развалі́цца;
2. (распростереться) распасце́рціся;
3. (расположиться, устроиться) раскі́нуцца, размясці́цца; (занять большую площадь — ещё) разгарну́цца;
ла́герь раски́нулся на возвы́шенности ла́гер раскі́нуўся (размясці́ўся) на ўзвы́шшы;
строи́тельство раски́нулось на пло́щади в пять квадра́тных киломе́тров будаўні́цтва разгарну́лася (раскі́нулася) на пло́шчы ў пяць квадра́тных кіламе́траў.
раскипе́ться сов., разг., прям., перен. раскіпе́цца.
раскипяти́ться сов. (разволноваться), разг. раскіпе́цца, разгарачы́цца.
раскиса́ть несов.
1. (закисать) укіса́ць;
2. в др. знач. раскіса́ць.
раскисле́ние хим. раскісле́нне, -ння ср.;
раскисли́тель раскісля́льнік, -ка м.;
раскисли́ть сов. раскіслі́ць.
раски́слый разг. раскі́слы;
раски́снуть сов.
1. (закиснуть) укі́снуць;
2. в др. знач. раскі́снуць;