Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обвя́занный абвяза́ны, мног. паабвя́званы; перавяза́ны, мног. паперавя́званы;

обвяза́ть сов., в разн. знач. абвяза́ць, мног. паабвя́зваць; (пакет и т. п.) перавяза́ць, мног. паперавя́зваць; см. обвя́зывать;

обвяза́ться абвяза́цца, мног. паабвя́звацца;

обвя́зка ж.

1. (действие) абвя́званне, -ння ср.; перавя́званне, -ння ср.;

2. спец. абвя́зка, -кі ж.;

3. (предмет для обвязывания) абвя́зка, -кі ж.;

обвя́зочный абвя́зачны;

обвя́зчик абвя́зчык, -ка м.;

обвя́зчица абвя́зчыца, -цы ж.;

обвя́зывание абвя́званне, -ння ср.; перавя́званне, -ння ср.;

обвя́зывать несов., в разн. знач. абвя́зваць; перавя́зваць;

обвя́зывать верёвкой абвя́зваць (перавя́зваць) вяро́ўкай;

обвя́зывать го́лову платко́м абвя́зваць галаву́ ху́сткай;

обвя́зывать плато́к кружева́ми абвя́зваць ху́стку кару́нкамі;

обвя́зываться

1. абвя́звацца;

2. страд. абвя́звацца; перавя́звацца.