явля́ться несов.
1. (появляться) з’яўля́цца; (прибывать) прыбыва́ць; (приезжать) прыязджа́ць; (приходить) прыхо́дзіць;
2. (возникать) з’яўля́цца, узніка́ць;
3. (оказываться) з’яўля́цца;
4. (случаться, представляться) трапля́цца; см. яви́ться;
5. (быть, служить чем-л.) з’яўля́цца;
6. страд. пака́звацца; выяўля́цца; праяўля́цца; выка́звацца; рабі́цца; см. явля́ть.
я́вно нареч., в знач. сказ.
1. (открыто) я́ўна;
2. (очевидно) відаво́чна, я́ўна; см. я́вный.
явнобра́чные мн., сущ., бот. уст. кве́ткавыя, -вых.
явнопо́люсный эл., техн. яўнапо́люсны.
я́вность
1. я́ўнасць, -ці ж.;
2. відаво́чнасць, -ці ж., я́ўнасць, -ці ж.; см. я́вный;
я́вный
1. (не скрываемый, открытый) я́ўны;
я́вная симпа́тия я́ўная сімпа́тыя;
2. (очевидный) відаво́чны, я́ўны;
я́вная ложь відаво́чная (я́ўная) мана́.
я́вор бот. я́вар, род. я́вара и (о древесине и собир.) я́вару м.;
я́вочный в разн. знач. я́вачны;
я́вочная кварти́ра я́вачная кватэ́ра;
я́вочный поря́док юр. я́вачны пара́дак.
я́вственно нареч. выра́зна;