Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

свя́зно нареч. скла́дна, звя́зна;

свя́зно говори́ть скла́дна гавары́ць;

связно́й сущ. сувязны́, -но́га м.

свя́зность скла́днасць, -ці ж., звя́знасць, -ці ж.;

свя́зный скла́дны, звя́зны;

свя́зный расска́з скла́днае (звя́знае) апавяда́нне;

свя́зная речь звя́зная (скла́дная) гаво́рка.

свя́зочныйI звя́зачны.

свя́зочныйII анат. звя́зкавы.

связу́ющий

1. прич. які́ (што) звя́звае;

2. прил. су́вязны;

связу́ющее звено́ су́вязнае звяно́.

свя́зывание звя́званне, -ння ср.;

свя́зывать несов., прям., перен. звя́зваць; см. связа́ть;

свя́зываться возвр., страд. звя́звацца;

не свя́зывайся с ним! разг. не звя́звайся з ім!; см. свя́зывать.