Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

свиде́тельский све́дкавы;

свиде́тельские показа́ния паказа́нні све́дак;

свиде́тельство ср.

1. (показание) све́дчанне, -ння ср.;

2. (доказательство) до́каз, -зу м., све́дчанне, -ння ср.;

3. (документ) пасве́дчанне, -ння ср.;

свиде́тельствование све́дчанне, -ння ср.;

свиде́тельствовать несов.

1. све́дчыць;

очеви́дец свиде́тельствует відаво́чца (відаво́чнік) све́дчыць;

2. (служить свидетельством) све́дчыць, гавары́ць (пра што), пака́зваць (што);

успе́хи нау́ки и те́хники свиде́тельствуют о расцве́те культу́ры по́спехі наву́кі і тэ́хнікі све́дчаць (гаво́раць) пра ро́сквіт культу́ры (пака́зваюць ро́сквіт культу́ры);

3. (осматривать) агляда́ць;

свиде́тельствовать больно́го агляда́ць хво́рага;

свиде́тельствоваться страд. агляда́цца; см. свиде́тельствовать 3.

сви́деться сов., разг. уба́чыцца, паба́чыцца.

свиди́на ж. и свидо́вник м., бот. свідзі́на, -ны ж.

свизи́ровать сов., спец. звізі́раваць.

свилева́тость спец. касасло́йнасць, -ці ж.;

свилева́тый касасло́йны.