Verbum

ора́тор прамо́ўца, -цы ж.

ораториа́льный муз. аратарыя́льны; см. орато́рия.

орато́рия муз. арато́рыя, -рыі ж.

орато́рный муз. арато́рны; см. орато́рия.

ора́торский прамо́ўніцкі, красамо́ўніцкі;

ора́торский тала́нт прамо́ўніцкі та́лент, та́лент красамо́ўства;

ора́торство разг. прамо́ўніцтва, -ва ср., красамо́ўніцтва, -ва ср.;

ора́торствовать несов., разг., ирон. красамо́ўнічаць.

ора́ть​^I несов., разг. крыча́ць, раўці́, гарлапа́ніць;

ора́ть во всё го́рло крыча́ць (раўці́) на ўсё го́рла.

ора́ть​^II несов. (пахать) уст., обл. ара́ць.