одоле́ть сов.
1. (победить) адо́лець, перамагчы́, асі́ліць;
одоле́ть проти́вника адо́лець (перамагчы́, асі́ліць) праці́ўніка;
2. перен. (завладеть, подчинить себе) адо́лець, апанава́ць;
ску́ка одоле́ла нуда́ апанава́ла;
лень одоле́ла ляно́та апанава́ла;
3. перен. (овладеть), разг. адо́лець, асі́ліць;
одоле́ть матема́тику адо́лець (асі́ліць) матэма́тыку;
4. перен. (замучить, лишить покоя) апанава́ць; заму́чыць;
ка́шель одоле́л ка́шаль заму́чыў;
му́хи одоле́ли му́хі апанава́лі.
одолжа́ть несов.
1. (давать в долг) пазыча́ць (каму);
2. (оказывать услуги) уст. услу́жваць (каму), рабі́ць паслу́гу (ла́ску) каму;
одолжа́ться
1. пазыча́ць (у каго);
2. (пользоваться услугами) карыста́цца паслу́гамі (ла́скай);
одолже́ние ср. паслу́га, -гі ж., ла́ска, -кі ж.;
◊
сде́лайте одолже́ние зрабі́це ла́ску.
одо́лженный (данный в долг) пазы́чаны (каму);
одолжи́ть сов.
1. (дать в долг) пазы́чыць (каму);
одолжи́ть кому́-л. миллио́н рубле́й пазы́чыць каму́-не́будзь мільён рублёў;
2. (оказать услугу) уст. услужы́ць (каму), зрабі́ць паслу́гу (ла́ску) (каму);
одолжи́ться
1. пазы́чыць (у каго);
2. (пользоваться услугами) пакарыста́цца паслу́гамі (ла́скай).
одома́шнение прыручэ́нне, -ння ср.;
одома́шненный прыру́чаны;