неуве́ренный няўпэ́ўнены.
неувяда́емость
1. неўвяда́льнасць, -ці ж.;
2. перен. бессмяро́тнасць, -ці ж.; неўміру́часць, -ці ж.; см. неувяда́емый;
неувяда́емый
1. неўвяда́льны;
2. перен. (бессмертный) бессмяро́тны, неўміру́чы; (немеркнущий) няга́снуты разг., нязга́сны;
неувяда́емая сла́ва неўвяда́льная (бессмяро́тная, неўміру́чая, няга́снучая разг., нязга́сная) сла́ва.
неувяда́ющий прил.
1. нявя́нучы;
2. перен., см. неувяда́емый.
неувя́зка няўвя́зка, -кі ж.; (несогласованность) няўзго́дненасць, -ці ж.
неугаса́емый и неугаси́мый прям., перен. нязга́сны, незгаса́льны;
неугаси́мое жела́ние нязга́снае (незгаса́льнае) жада́нне;
неугаси́мо нареч., прям., перен. нязга́сна, незгаса́льна.
неуго́дно безл., в знач. сказ. непажада́на, нежада́на; нялю́ба;
неуго́дный непажада́ны, нежада́ны; нялю́бы.
неугомо́нно нареч. няўры́мсліва; неўтаймо́ўна, неўтаймава́на; неспако́йна; нясто́мна; непасе́дліва; несціха́на; см. неугомо́нный;