Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нерабо́тающий прил. непрацу́ючы.

неработоспосо́бность непрацаздо́льнасць, -ці ж.;

неработоспосо́бный непрацаздо́льны.

неработя́щий разг. непрацаві́ты.

нерабо́чий нерабо́чы; (нетрудящийся) непрацо́ўны;

нерабо́чий день нерабо́чы дзень;

нерабо́чее вре́мя нерабо́чы час;

нерабо́чий челове́к нерабо́чы (непрацо́ўны) чалаве́к.

нера́венство ср. няро́ўнасць, -ці ж.

нера́вно нареч. няро́ўна; (неодинаково) неадно́лькава.

неравн́́о част., разг., переводится выражением чаго́ до́брага;

неравн́́о ещё заболе́ешь чаго́ до́брага яшчэ́ захварэ́еш.

неравнобе́дренный мат. нераўнабе́драны.

неравноду́шный неабыя́кавы; небезува́жны; (влюблённый) закаха́ны;

быть неравноду́шным мець прыхі́льнасць (да каго, чаго), мець сімпа́тыю (да каго); (симпатизировать) сімпатызава́ць (каму); (быть влюблённым) быць закаха́ным (у каго);

он неравноду́шен к му́зыке ён ма́е прыхі́льнасць да му́зыкі (ён лю́біць му́зыку);

он неравноду́шен к ней ён ма́е прыхі́льнасць (сімпа́тыю) да яе́, ён сімпатызу́е ёй (закаха́ны ў яе́).