неувяда́емый

1. неўвяда́льны;

2. перен. (бессмертный) бессмяро́тны, неўміру́чы; (немеркнущий) няга́снуты разг., нязга́сны;

неувяда́емая сла́ва неўвяда́льная (бессмяро́тная, неўміру́чая, няга́снучая разг., нязга́сная) сла́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)