Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

изоби́льный, см. оби́льный.

изоблича́ть несов. выкрыва́ць (каго, што); (обнаруживать) выяўля́ць (каго, што); (обвинять) абвінава́чваць (каго ў чым), све́дчыць (аб чым);

изоблича́ть взя́точника выкрыва́ць ха́барніка;

изоблича́ть кого́-л. во лжи выкрыва́ць чыю́е́будзь хлусню́;

изоблича́ться страд. выкрыва́цца; выяўля́цца; абвінава́чвацца, све́дчыцца;

изобличе́ние выкрыццё, -цця ср.; выяўле́нне, -ння ср.; абвінава́чванне, -ння ср.;

изобличённый вы́крыты, мног. павыкрыва́ны; вы́яўлены; абвінава́чаны;

изобличи́тель выкрыва́льнік, -ка м.; (обвинитель) абвінава́ўца, -цы м. и ж.;

изобличи́тельница выкрыва́льніца, -цы ж.; абвінава́ўца, -цы м. и ж.;

изобличи́тельный выкрыва́льны, абвінава́ўчы;

изобличи́ть сов. вы́крыць, мног. павыкрыва́ць; вы́явіць; абвінава́ціць, мног. паабвінава́чваць, пасве́дчыць; см. изоблича́ть.

изобража́ть несов.

1. (создавать образ кого, чего) ствара́ць во́браз (каго, чаго); (писать красками) малява́ць; (рисовать) рысава́ць; (лепить) ляпі́ць; (высекать) высяка́ць; (в литературе, театре, кино) пака́зваць; (жизнь, события — ещё) адлюстро́ўваць; (в литературе — ещё) апі́сваць, (словами) апі́сваць (што), раска́зваць (аб чым);

2. (быть, являться изображением чего-л.) быць, з’яўля́цца (чым), адлюстро́ўваць (што), уяўля́ць сабо́й (каго, што);

карти́на изобража́ла морско́й прибо́й карці́на адлюстро́ўвала марскі́ прыбо́й;

скульпту́ра изобража́ла во́ина скульпту́ра ўяўля́ла сабо́й во́іна;

3. (обнаруживать, выражать) выяўля́ць; выка́зваць;

лицо́ его́ изобража́ло скорбь твар яго́ выяўля́ў (выка́зваў) сму́так;

4. (выдавать себя за кого, представляться кем) прыкі́двацца (кім), стро́іць з сябе́ (каго), выдава́ць сябе́ (за каго);

изобража́ть из себя́ несча́стного стро́іць з сябе́ няшча́снага (выдава́ць сябе́ за няшча́снага);