Verbum

звеново́й, см. звеньево́й;

звеньева́я в знач. сущ. звеннява́я, -во́й ж.;

звеньево́д звенаво́д, -да м.;

звеньево́й

1. прил. звенавы́;

2. сущ. звенавы́, -во́га м.

звеня́щий

1. прич. які́ (што) звіні́ць;

2. прил. звіня́чы; (звонкий) зво́нкі, звіню́чы.

звере́ть несов. звярэ́ць;

зверёк звяро́к, -рка́ м.;

зверёнок, зверёныш м. звераня́ и зверанё, -ня́ці ср.;

звери́на прост. звяру́га, -гі м.;

звери́нец звяры́нец, -нца м.;