Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

долби́ть несов.

1. техн. дзяўбці́, дзяўба́ць;

2. (втолковывать) дзяўбці́;

3. школ., разг. зубры́ць;

долби́ться страд.

1. дзяўбці́ся, дзяўба́цца;

2. дзяўбці́ся;

3. зубры́цца; см. долби́ть;

долбле́ние дзяўба́нне, -ння ср.

долблённый прич.; долблёный прил. дзяўба́ны, вы́дзеўбаны.

долбня́

1. до́ўбня, -ні ж., даўбня́, -ні́ ж.;

2. см. долбёжка.

долбя́к техн. даўбя́к, -ка́ м.

долг

1. (обязанность) абавя́зак, -зку м.; доўг, род. до́ўгу м.;

гражда́нский долг грамадзя́нскі абавя́зак;

э́то не то́лько наш долг, но и обя́занность гэ́та не то́лькі наш доўг, але і абавя́зак;

счита́ть свои́м долгом лічы́ць сваі́м абавя́зкам;

нару́шить свой долг пару́шыць свой абавя́зак;

2. (взятое взаймы) доўг, род. до́ўгу м.;

возврати́ть долг вярну́ць доўг;

пе́рвым долгом пе́ршым чы́нам; (прежде всего) найпе́рш, перш за ўсё;

по долгу па абавя́зку, з абавя́зку;

отда́ть после́дний долг адда́ць апо́шні доўг (адда́ць апо́шнюю паша́ну);

брать в долг пазыча́ць (у каго);

дава́ть в долг пазыча́ць (каму);

быть, оста́ться в долгу быць, заста́цца ў даўгу́;

долг платежо́м кра́сен посл. што ві́нен, адда́ць паві́нен;

в долгу́ как в шелку́ погов. у даўгу́ як у шаўку́.

долга́н далга́н, -на м.;

долга́нка далга́нка, -кі ж.;

долга́нский далга́нскі.