Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

доказу́емый даказа́льны;

дока́зчик разг. дака́зчык, -ка м., дано́счык, -ка м.;

дока́зчица дака́зчыца, -цы ж., дано́счыца, -цы ж.;

дока́зывание дака́званне, -ння ср.;

дока́зывать несов.

1. дака́зваць, даво́дзіць;

2. (доносить) разг. дака́зваць, дано́сіць;

дока́зываться страд.

1. дака́звацца, даво́дзіцца;

2. дака́звацца, дано́сіцца; см. дока́зывать.

докалённый

1. техн. дагартава́ны;

2. (накалённый) напа́лены.

дока́ливать несов.

1. техн. дагарто́ўваць;

2. (накаливать) напа́льваць;

дока́ливаться

1. дагарто́ўвацца;

2. напа́львацца; см. дока́литься;

3. страд. дагарто́ўвацца; напа́львацца; см. дока́ливать;

докали́ть сов.

1. техн. дагартава́ць;

2. (накалить) напалі́ць;