Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расколошма́ченный раскалашма́чаны.

расколу́панный раскалупа́ны, мног. параскалу́пліваны;

расколупа́ть сов., прост. раскалупа́ць, мног. параскалу́пліваць;

расколу́пывать несов., разг. раскалу́пліваць.

расколыха́ть сов.

1. раскалыха́ць, мног. параскалы́хваць, разгайда́ць, мног. паразго́йдваць;

2. перен. раскалыха́ць, разварушы́ць, расшавялі́ць;

расколыха́ться прям., перен. раскалыха́цца.

раско́льник в разн. знач. раско́льнік, -ка м.;

раско́льница раско́льніца, -цы ж.;

раско́льнический раско́льніцкі;

раско́льничество раско́льніцтва, -ва ср.;