обволо́чь сов.
1. (о тучах, облаках) аблажы́ць; (о тумане, дыме) засла́ць, мног. пазасціла́ць;
2. мед. зацягну́ць, абвалачы́;
обволо́чься
1. аблажы́цца; засла́цца;
2. мед. зацягну́цца, абвалачы́ся.
обвора́живать несов. зачаро́ўваць.
обвора́чивание разг. абвіна́нне, -ння ср., абго́ртванне, -ння ср.; укру́чванне, -ння ср., завіна́нне, -ння ср.; заго́ртванне, -ння ср.; абго́ртванне, -ння ср., абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; абкру́чванне, -ння ср.; см. обвора́чивать;
обвора́чивать несов. (чем) абвіна́ць, абго́ртваць; (во что) укру́чваць, завіна́ць, заго́ртваць; (книгу, тетрадь и т. п.) абго́ртваць, абклада́ць, абкла́дваць; (обматывать) абкру́чваць;
обвора́чиваться страд., разг. абвіна́цца, абго́ртвацца; укру́чвацца, завіна́цца, заго́ртвацца; абго́ртвацца, абклада́цца, абкла́двацца; абкру́чвацца.
обворо́ванный абакра́дзены, абкра́дзены;
обворова́ть сов. абакра́сці, абкра́сці;
обворо́вывать несов. абкрада́ць, абкра́дваць;