Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

свороти́ть сов., в разн. знач., разг. звярну́ць, мног. пазваро́чваць;

свороти́ть большо́й ка́мень звярну́ць вялі́кі ка́мень;

свороти́ть с доро́ги звярну́ць з даро́гі;

свороти́ть разгово́р с одного́ предме́та на друго́й звярну́ць гаво́рку з аднаго́ прадме́та на другі́.

своро́ченный зве́рнуты.

своя́ мест., см. свой.

своя́к

1. (муж жениной сестры) шва́гер, -ра м.;

2. (человек, находящийся в свойстве с кем-л.) свая́к, -ка́ м.;

своя́ченица (сестра жены) шваге́рка, -кі ж.

свыка́ние звыка́нне, -ння ср., прывыка́нне, -ння ср.;

свыка́ться несов. звыка́цца, прывыка́ць.

свы́кнуться сов. звы́кнуцца, прывы́кнуць.

свысока́ нареч. пага́рдліва, з пага́рдай, звысо́ку;

говори́ть свысока́ гавары́ць пага́рдліва (з пага́рдай).

свы́шеI нареч.

1. (от выше стоящих лиц) уст. з вышэ́йшых інста́нцый;

по предписа́нию свы́ше па зага́дзе з вышэ́йшых інста́нцый;

2. (с неба, от Бога) церк. з не́ба, не́бам, Бо́гам.