титрова́ть сов. и несов., хим. и пр. цітрава́ць;
титрова́ться несов., страд. цітрава́цца.
ти́тул в разн. знач. ты́тул, -ла м.;
титулова́ние в разн. знач. тытулава́нне, -ння ср.;
титуло́ванный прич., прил., в разн. знач. тытулава́ны;
титулова́ть сов. и несов., в разн. знач. тытулава́ць;
титулова́ться возвр., страд. тытулава́цца.
ти́тульный ты́тульны;
ти́тульный лист ты́тульны ліст;
ти́тульная страни́ца ты́тульная старо́нка.
титуля́рный / титуля́рный сове́тник уст. тытуля́рны саве́тнік.
тиу́н ист. ціву́н, -на́ м.